Pierwszy tom w skrócie

Do Ikebukuro wraca nasz protagonista, który nie mógł wytrzymać kolejnych lat życia z dala od miasta. Gdy dostał możliwość wyboru liceum, wynegocjował z rodzicami szkołę – będącą w tym samym mieście, gdzie niegdyś żył, i znajdującej się blisko dworca kolejowego. Ponownie spotyka swojego przyjaciela, z którym ostatnio utrzymywał kontakt wyłącznie przez internet. Nie zmienił się przez te lata, tak jak i miasto… a przynajmniej tak się wydawało. Nasz bohater przez ostatnie lata trafiał na różne informacje dotyczące niestworzonych rzeczy mających miejsce tam, skąd się wyprowadził. Zaczęły go ekscytować legendy miejskie i pragnął nierutynowego życia – co udało mu się osiągnąć. Poznał niezwykle silne osoby, niezwykle inteligentne osoby, niezwykle tajemnicze postacie… Kosztem było ujawnienie swoich największych tajemnic.

Opowieść zmienna jest

Podoba mi się forma, jaką prezentują pierwsze 3 tomy, które można odbierać na różne sposoby. Nie ma problemu, by potraktować to jako dark urban fantasy lub akcyjną komedię z elementami nadprzyrodzonymi. Tworzą spójną stylistycznie opowieść, która ma początek, rozwinięcie i zakończenie danego rozdziału z otwartymi nowymi wątkami pod kolejne tomy. Mimo że w dialogach są zawarte teksty mogące rozbawić niejednego czytelnika, historię można potraktować dwojako: poważnie lub luźno. W obu tych przypadkach sprawdza się dobrze.
Akcja toczy się w takim samym tempie, co wiele innych LN wydanych w Polsce, na przykład Log Horizon. Jednak od 4 tomu mamy nagły skok na głęboką wodę, po którym autor nie pozostawia nam żadnych wątpliwości, że tym razem zaserwuje nam zwariowaną komedię bez żadnego śladu racjonalnego myślenia. Historia zostaje podawana zdawkowo, często wplatając dialogi między kolejne czynności wykonywane przez bohaterów. Czy to źle? Nie sądzę, pozwala dłużej się cieszyć maratonem czytania, ponieważ nie popada w monotonię. Z drugiej strony może wybić kogoś z immersji danego świata. Niewykluczone, że nawet autora znudziła taka próba bezpiecznego pisania i powściągania się jak w częściach 1-3.

Jednak 5 tom trochę stonował z wariactwami, jakie wyprawiają nasze dziwolągi, jednocześnie nie rezygnując z już przedstawionych elementów poprzedniego tomu. 6 tom już prawie wrócił do poziomu pierwszych tomów.
Przez początkowe 3 części, w których mieliśmy dość mocno zarysowanych bohaterów pierwszoplanowych, doszliśmy do kolejnych tomów, gdzie całe miasto staje się głównym bohaterem. Na wstępie ważne były relacje między protagonistą a jego przyjaciółmi. Od 4 tomu nie ma jednej konkretnej historii, brak jednej postaci wiodącej. Jedynie, co spaja dany tom, to przyczyna lub skutek czyjegoś działania.

Książki są wykonane w standardowym formacie, grafiki są dość oszczędne w detale, jednak kreska staje się z każdym tomem coraz milsza dla oka.
Tłumaczenie zostało wykonane prawidłowo. Ilość błędów jest trzymana w ryzach, szkoda że nie jest to stała tendencja spadkowa.

Podsumowanie

Dałem pierwszy tom do przeczytania mojej babci. Skwitowała go jednym zdaniem: “To historia o chuliganach”. I to w dużej części prawda. Wszyscy w mieście kombinują, jak urozmaicić sobie życie, każdy znajduje swój unikalny sposób radzenia sobie z nudą, a my obserwujemy skutki psucia komuś zabawy przez innych bohaterów. Autor bardzo dobrze odnajduje się w świecie, który wykreował. Nie stara się tworzyć poważnej historii, tylko zapewnić rozrywkę czytelnikom. I za to polubiłem tę serię.

Treść: 5-
Grafika: 3+
Opakowanie: 4-
Tłumaczenie: 4

Komentarze